nasze świadectwa

Palka

Moja kochana Karolciu trzeba wierzyć ze będzie lepiej no i trzeba znaleść swoją własną mapę do celu:)

Kala

W sumie dzieki Wam Magisiaki tą odpowiednią {chyba a raczej napewno} drogę znalazłam i mam nadzieje że już nie zbłądze ;* ;D

wilk

Tak się zastanawiam czasem co by było gdybym nie trafił do magisu... I podejrzewam, że nie byłoby to nic wspaniałego. Szczególnie rekolekcje duzo mi dały. gdyby nie one to pewnie zamiast spotkac się i pogadac o problemach z przyjacielem np. jednym/jedną z Was drogie Magisiaki, to bym topił smutki w butelce wódki i trwonił czas na głupoty dla zabicia głosu sumienia.

Kala

taa.. ja nawet nie chce myśleć co bym właśnie robiła gdyby nie Magis i kościół.. zanim powstał Magis miałam totalną bęke z ludzi którzy chodzili do kościoła i tak bardzo wychwalali Boga.. jedyną świecką osobę jaką podziwiałam i nigdy nie obraziłam był JP II ale to głównie z tego powodu że był taki pomocny dla ludzi.. wszystkich! nawet tych nie wierzących.
Haha pomyśleć że teraz jestem taka `grzeczna` xD dzięki wspólnocie mam swoje zasady i szanuje i siebie i innych.. w końcu się czymś kieruje w życiu a tak pewnie moje życie wyglądało by tak że albo siedziałabym non stop w domu i tylko robiła sobie przerwy na imprezy i w końcu bym miała jakiegoś małego dzidziusia albo wgl wyladowała w jakimś miejscu dla czubów xD nie no pomyślicie że się nabijam ale wiecie jaki mam charakter i że jestem dość rozrywkowa.. ale jak mówiłam dzięki Wam i temu co przeżywam i czego codziennie się w Magisie ucze dąże do tego aby za 10-20 lat móc swoim dziecią (niekoniecznie rodzonym ale tym którymi bym się opiekowała) mogła pokazać że Bog naprawdę działa! i za to Chwała Panu!

wilk · Wysłany: Nie 2:09, 28 Mar 2010 Temat postu:

Ostatnie reko w Jastrzębiej Górze uświadomiły mi ile pozytywnej energii jest w młodych ludziach. Własciwie dzięki tym ludziom odzyskałem taki wewnętrzny spokuj, że może byc lepiej. Uświadomiło mi to, że ja zbyt bardzo stawiałem gimnazjum na czubku piramidy jako coś najmniej wartościowego. Bóg pokazał mi, iż jest inaczej. Kiedy tak spoglądałem jak te człowieczki się zachowywały na nabożeństwach i na spotkaniach, to serce mi rosło. Dzięki temu sam poczułem siłę modlitwy i wspólnoty. Doświadczyłem tego również, że szczere podejście do drugiego człowieka w obliczu niepewnosci jego reakcji jest bardzo owocne. Chwała Panu bo owocę są wielkie!!!

wilk

OSTATNIE WYDARZENIE Z SOBOTY 10 KWIETNIA UŚWIADOMIŁO MI BARDZO WAZNĄ RZECZ. MIANOWICIE DOPIERO TERAZ POCZUŁEM, ŻE BARDZO MOCNO JESTEM ZWIĄZANY Z POLAKAMI I POLSKĄ. ŻE NIEZALEŻNIE Z JAKIEJ PARTII POLITYCZNEJ CI LUDZIE BU NIE BYLI - ONI SĄ CZĘSCIĄ MNIE. KIEDY W SOBOTĘ OKOŁO GODZINY 9:30 USŁYSZAŁEM WIADOMOŚC O KATASTROFIE TU-154 I ŚMIERCI PREZYDENTA AŻ MNIE ZATRZĘSŁO. PO KILKUDZIESIĘCIU MINUTACH GDY OGLĄDAŁEM ZDJĘCIA ZROBIONE PRZEZ OPERATORA TV, Z OCZY POLECIAŁA MI ŁZA. POCZUŁEM WIELKIE WZRUSZENIE CONAJMNIEJ JAK BY ZMARŁ MI KTOŚ BLISKI. I TO BYLI LUDZIE BLISCY- TO BYLI NASI RODACY. GDY JUŻ TROCHE SIĘ OTRZĄSNOŁEM ZACZĄŁEM ZADAWAC BOGU PYTANIE; DLACZEGO TAK SIĘ STAŁO?!!" ROBIŁEM MU NAWET WYRZUTY, ŻE LUDZIE W KTÓRYCH POKŁADAŁEM NADZIEJE NA LEPSZĄ POLSKĘ PRZEPADLI NA ZAWSZE Z ZNIEMI... PRZECIEŻ TO BYŁO CAŁE GŁÓWNE DOWUDZTWO NASZEGO NARODU; OD KSIĘŻY BISKUPÓW POPRZEZ ŻOŁNIERZY I WAŻNYCH GŁÓW W RZĄDZIE DO SAMEGO PREZYDENTA, KTÓREGO SZANOWAŁEM. NIE MÓWIŁEM O TYM GŁOSNO GDYŻ LUDZIE BYLI MI NIEPRZYCHYLNI Z TEGO POWODU. TYLKO CZEMU TAK NAGLE WSZYSCY GROMADZĄ SIĘ PRZY ZNICZACH? CZY TO STRACH ICH PARALIŻOWAŁ PRZED PRADWĄ? NIE WIEM. DO DZIŚ NIE ROZUMIEM BOŻEJ DECYZJI. WIEM TYLKO, ŻE ON W KOŃCU SENS TEJ TRAGEDJI OBJAWI BO ZAISTE MIAŁA ONA SENS I CEL DO SPEŁNIENA. NAM JEDYNIE POZOSTAJE MODLIC SIĘ O LEPSZE JUTRO, UKOJENIE BÓLU DLA RODZIN POLEGŁYCH I SIŁĘ DO POPRAWY ŻYCIA W POLSCE.